Pylopass Mono w kapsułkach zawiera nieaktywne komórki macierzyste Lactobacillus reuteri,
jako dodatek do diety przy zapaleniu błony śluzowej żołądka, wywołanej infekcją z Helikobakter pylori.
Lactobacillus reuteri może wspomóc związać w żołądku Helicobacter pylori i doprowadzić do usunięcia go z organizmu.
Zwalcz infekcję Helicobacter bakteriami
Ponad połowa ludzi na całym świecie zakażona jest Helicobacter pylori. H. pylori jest główną przyczyną zapalenia błony śluzowej żołądka i może w poszczególnych przypadkach prowadzić do powstawania wrzodów żołądka lub raka żołądka. W leczeniu stosuje się obecnie tak zwaną terapię potrójną. Jej wadą są silne skutki uboczne, malejący stopień skuteczności ze względu na stale rosnące wskaźniki odporności oraz uszkodzenie całej mikroflory organizmu. W związku z tym zbadano nowe podejście do zwalczania bakterii żołądka. Wykorzystuje się przy tym bardzo selektywne powiązanie H. pylori ze specjalnie wyselekcjonowanym szczepem bakterii kwasu mlekowego w celu rozpoznania, związania i ostatecznego usunięcia H.pylori w żołądku.
Bakteria ta zasiedla tzw. „strażnika” tzn. trakt pomiędzy przełykiem a żołądkiem, samym żołądkiem a początkiem jelita cienkiego. Helicobacter jest uważana za przyczynę wszelkiego rodzaju chorób żołądka, jest również związana ze złośliwymi nowotworami żołądka, miażdżycą a nawet biegunką u dzieci.
Helicobacter pylori ma na swojej powierzchni długie nitkowate wici, które zapewniają mu dobrą ruchliwość. Bakteria jest bardziej wyrafinowana niż jej inne gatunki. Do jej aktywnej kolonizacji i rozprzestrzeniania się przez nienaruszoną jeszcze błonę śluzową żołądka niezbędny jest enzym „ureaza”. Bakteria wydziela ureazę i rozszczepia występujący w żołądku mocznik amoniak i dwutlenek węgla – jest to jej strategia przetrwania i warstwa ochronna. Amoniak powoduje lokalną neutralizację kwaśnego środowiska żołądka i pozwala bakterii na krótkotrwałe przeżycie w kwaśnym żołądku. W tym czasie bakteria ma możliwość penetracji błony śluzowej żołądka i zasiedlenia się. Powoduje to ciągły atak na śluzówkę żołądka i ścianę żołądka.
Objawy zakażenia Helicobacter pylori mogą obejmować:
•Uporczywy ból brzucha
• Ucisk w nadbrzuszu
•Ból na czczo
•Stałe wzdęcia
•Zgagę
• Odbijanie
•Refluks
•Wymioty
•Częste nudności
•Utratę apetytu
• Niedokrwistość
•Niedobór witaminy B12
Długotrwałe konsekwencje to często zapalenie błony śluzowej żołądka (nieżyt żołądka), rak żołądka i dwunastnicy itp.
W niektórych przypadkach nie obserwuje się żadnych objawów lub nie obserwuje się żadnych istotnych objawów, w innych infekcja prowadzi do poważnej choroby. Prawdopodobnie dopiero określone warunki w żołądku powodują, że bakteria nadmiernie się rozmnaża i tylko wtedy powoduje problemy. Zbyt wysoka chwilowo wartość pH w żołądku (zbyt mało kwasu) może na przykład być przyczyną nadmiernego namnażania się Helicobacter u niektórych osób. Ponieważ zdrowy poziom kwasu żołądkowego stawia Helicobacter pylori na swoim miejscu. Helicobacter jest zwykle wykrywany za pomocą szybkiego testu ureazy / mocznika lub próbki kału. Przeciwciała można również wykryć we krwi.
Jedyna terapia dostępna obecnie w medycynie konwencjonalnej opiera się na antybiotykach. Polega na podawaniu czasami kilku preparatów antybiotykowych w połączeniu z blokerem kwasu i ma na celu całkowite zniszczenie bakterii żołądkowych. Blokery kwasu hamują wytwarzanie kwasu żołądkowego i są zwykle przepisywane już z wyprzedzeniem osobom dotkniętym zgagą i refluksem lub jako ochrona żołądka, jeśli konieczne jest zażywanie leków drażniących żołądek. Szybko przyzwyczajamy się do tych blokerów kwasów, ponieważ w pewien sposób uzależniają – nie mówiąc już o ich czasami podejrzanych skutkach ubocznych. Można dyskutować o sensowności stosowania blokera kwasu w przypadku infekcji Helicobacter – podczas, gdy bakteria ta czuje się szczególnie dobrze w środowisku ubogim w kwasy.
Skutki uboczne antybiotykoterapii są zwykle bardzo silne. Stale rosnące współczynniki odporności (dziś już ponad 30%) również obniżają stopień skuteczności. Wreszcie masowe stosowanie antybiotyków uszkadza całą florę jelitową organizmu.
Medycyna naturalna oferuje już wiele obiecujących opcji terapeutycznych:
Miód manuka, ekstrakt z liści oliwnych, kiełki brokułów, olej kokosowy, olej oregano itp., Głównie w połączeniu z probiotycznymi bakteriami jelitowymi,
Bardzo prostą alternatywą w walce z bakteriami jest też specjalna bakteria kwasu mlekowego, która rozpoznaje Helicobacter pylori w żołądku, wiąże go mocno ze sobą i jest usuwana z organizmu wraz z kałem.
Ten „środek czyszczący” jest specjalnym szczepem bakterii i nosi nazwę: Lactobacillus routeri DSM17G48 (nazwa handlowa „Pylopass ™”. Lacctebacillus ten jest inaktywowany w specjalnym procesie i dopiero wtedy uzyskuje swoje specjalne właściwości wiążące. Dzięki temu jest też szczególnie odporny na działanie kwasu żołądkowego.
H. pylori zasiedla błonę śluzową żołądka i jest stale wypłukiwany do treści żołądka przez wydzielanie śluzu. Komórki Helicobacter powodujące chorobę są przez to uwalniane i mogą być rozpoznane przez „czyszczącą” bakterię kwasu mlekowego Lactobacillus, która je specyficznie wiąże ze sobą, bez wpływu na naturalne bakterie jelitowe.
Badania pod mikroskopem elektronowym wykazały, że pojedyncza komórka szczepu Lactobacillus może wiązać się z kilkoma komórkami Helicobacter pylori. Ta aglomeracja dwóch szczepów bakterii jest reakcją bardzo szybką i zachodzi w ciągu kilku sekund. Z powodu naturalnych ruchów żołądka te powiązane w łańcuch bakterie są wypłukiwane z żołądka, a następnie wydalane ze stolcem.
Szczególnie praktyczną stroną tej formy terapii jest fakt, że to specjalne wiązanie działa również w obecności soku żołądkowego i różnych cukrów i zachodzi z tą samą mocą przy wartościach pH około 2 i około 8 - tj. w warunkach i wartościach, które występują przy pustym lub pełnym żołądku, niezależne od diety lub innych leków czy suplementów diety.
Badania wykazały, że dzienne spożycie od 200 mg do 400 mg środka „Pylopass ™” (ze szczepem Lactobacillus reuteri DSM17648) prowadzi do znacznego ustąpienia objawów i znacznego zmniejszenia liczby bakterii Helicobacter pylori u badanych osób już po 2 lub 4 tygodniach.
